Belo Horizonte - Inhotim

Doordat er een hoop lange weekends zijn in oktober en november laat dat ook toe om wa meer te reizen. Afgelopen weekend was de bestemming Belo Horizonte. De stad wordt ook wel BH genoemd en is de derde grootste stad van Brazilië met zo'n 5 miljoen inwoners. Vanuit Franca was het een busrit van ongeveer 8 uur.

Vrijdag na het werk de bus op om daar zaterdagochtend aan te komen. 

Het plan was om die dag Inhotim te bezoeken. (Inspiratie van ons papa dankzij de Brazilië voor Beginners reeks :P) Het is een park dat op anderhalf uur van BH ligt. In het park zijn staan buiten beeldhouwwerken, andere kunst en ook een pak paviljoenen waar allemaal nog kunst in hangt of wordt afgespeeld. Een korte video en de foto's zijn hieronder te vinden.

Twee dingen die eruit springen.

Na mijn bezoek aan Salvador in maart van dit jaar waren we tot de conclusie gekomen dat het daar een triestige bedoeling was. Maar blijkt dat sinds het er in het centrummeke, het belangrijkste deel van de stad, voor de uitroeping tot UNESCO werelderfgoed nog slechter aan toe ging. Prostitutie, geweld, verloedering en alles wat daar hand in hand mee gaat. 

Miguel Rio Branco was een Spaanse fotograaf die er in de jaren 70 is belandt en daar een pak foto's maakte. Maar ondanks al die negatieve dingen echt mooie foto's wist te maken. 

En zoals een bezoek aan een museum zoals het Muhka in Antwerpen altijd wel meerdere WTF momenten oproept, kon dat ook hier niet ontbreken. Soms is het kunstige in de moderne kunst nogal ver te zoeken.

In dit geval was er een film bezig over een carnavalstoet. In de carnavalstoet reed er een bulldozer mee. Aan de achteras van de bulldozer hing allemaal klei. Een ook een naakte man. Door het rijden van de vrachtwagen draaide de achteras. En die man boetseerde vervolgens met zijn penis de klei. Al een redelijk vreemde situatie tot hiertoe. Maar ineens heeft deze man een dode aap vast, die hij gebruikt om mee te boetseren. Wanneer de aap dan nog op de man kakte was het plaatje helemaal compleet.

Heel vreemd en kunstig allemaal!

Maar gelukkig waren er ook andere dingen die echt de moeite waren. De ongelofelijk mooie natuur. De stilte, vogels die fluiten.

En ondanks ik er een dag was heb ik nog niet alles kunnen zien. Alles werken liggen in een eigen omgeving, waardoor de afstand tussen hen nogal groot is. Voor diegenen die het ooit zouden bezoeken: er zijn ook wagentjes die tussen de werken rijden. ;)

Foto's te vinden op:
http://www.facebook.com/album.php?aid=570318&id=689290645&l=93d2fcebcc

Er zitten ook foto's tussen van verderop in het weekend. Meer daarover in een volgende blog post!

Het langverwachte moment

Het opkomende weekend is er één van 4 dagen (eigenlijk 3 maar Plano Bê zei da het ok was ;)

Volgende week is het ook net een jaar geleden dat ik hier toekwam.

En deze dingen hebben toch iets met elkaar te maken. Want vanaf dat ik hier was hoorde ik verhalen over een groot studentenfestival dat een week vroeger had plaatsgevonden. Tijdens heel het jaar dat volgde bleef dit als beste moment overeind.

En alhoewel er al wel een pak leuke reizen en feesten zijn geweest, verwacht ik hier toch veel van.

De naam van het festival is InterUNESP. UNESP is een provinciale (slechte nederlandse vertaling) universiteit. In elke stad van de staat São Paulo is er wel een campus te vinden. In Franca studeren er ongeveer 4000 studenten.

Het evenement duurt 4 dagen, we vertekken vrijdagavond naar Araraquara, een stad op een drietal uur rijden van Franca. De stad wordt de hoofdstad van de sinsaasappelen genoemd, we'll see!

Elke ochtend opent het festival met sportcompetities, waar alle verschillende ploegen van de verschillende steden het tegen elkaar opnemen in basketbal, voetbal, volleybal en waarschijnlijk nog wat andere disciplines. Tijdens de namiddag is er een rustig festival met wat optredens en dan elke avond is er een groot feest te doen met enkele grote bands die op verschillende podia optreden.

Vorig jaar was er een gelijkaardig feest te doen in Franca, van de USP universiteit. Daar kwamen een 3 000 mensen op af, hier zou het eerder rond de 15 000 liggen.

Dus alhoewel ik het Belçgische festivalseizoen heb gemist, kan ik het misschien hier goedmaken!

Tot woensdag!

Verkiezingen 2010

Gisteren vonden hier de presidentsverkiezingen plaats.

Zoals overal was er teveel gelul op TV en had iedereen de beste mening over allerlei zaken.

Dus ik ga het niet over de inhoud hebben. Alleen dat dit evenement een pak werkgelegenheid creert. Er zijn mensen die met vlaggen aan de kruispunten staan, foldertjes bedelen, rondrijden in camionetjes met vlaggen en luidsprekers, met een affiche op de rug gebonden door de stad lopen, etc

En de dag nadien, genoeg opkuis werk!

Ergens in Franca

En nog een leuk weetje. Voor de parlementsverkiezingen kan iedereen opkomen. Bijvoorbeeld ook een clown met als slogan: "Ik weet niet wat een parlementslid doet, maar stem op mij en ik zal het u vertellen!"

Deze man kreeg 1,3 miljoen stemmen, de meeste kopstemmen voor het parlement van het hele land! (De tweede kandidaat behaalde slechts 560 000 stemmen!)

Weekend in Ribeirão Preto

Vorig weekend was er een bbq/feest te doen in Ribeirão, dus besloot ik samen met Arthur, mijn collega om naar daar af te zakken.

Het duurde even om er te geraken maar het resultaat was de moeite, een topweekend!

Feestje dat slecht afliep

Dit weekend vond er een groot feest plaats in Franca te doen met zo'n 3000 mensen. Veel studenten waren er niet aanwezig omdat het vakantie was. (Ik was er gelukkig ook niet!) Dus de meeste mensen op het feest waren mensen uit Franca, wat altijd specialere toestanden oplevert!

Zoals met de meeste feesten hier was het open bar. Mensen betalen inkom en drinken een hele avond gratis.

Hoe het er op een ander feestje aan toe ging

Maar wat gebeurt er wanneer de drank opraakt?

Het gebouw wordt afgebroken, er wordt 24 000 real gestolen (10 000 euro) uit de kassa,  er onstaan rellen, mensen worden bestolen auto's worden kapotgeslagen en,  zo stond in de krant, er werd een revolver van een veiligheidsagent gestolen!

dagje in são paulo

Vorige week ben ik voor een congres een dagje naar São Paulo gegaan.

Woensdag avond om middernacht de bus genomen om dan 's morgens vroeg in de stad te belanden. Toen ik dan om half zeven naar het hotel ging waar het congres plaatsvond zat alles al eivol. Metro, bus, trein. Spitsuur zal je dan denken.

Het congres ging over e-mail marketing, iets wat ik wel zeker kan gebruiken op het werk. Maar ik kwam daar tot de vaststelling dat ik er toch al wel wat van af wist.  (Op mijn andere blog staat er een verslag voor de geïntereseerden!)

Het congres stopte om zes uur. En ik had met Boça, een van mijn huisgenoten in Franca die nu in São Paulo werkt, afgesproken. Terug in de spits.

Het was een herinnering aan hoe zot deze stad wel is. Overal auto's en mensen die allemaal naar huis willen.

Ik was dan toch op de plaats van afspraak geraakt. Het was een leuk weerziens en er werden vele pintjes gedronken. Kortom, voor herhaling vatbaar wanneer ik nog eens in SP ben.

Dan om middernacht nam ik de bus terug naar Franca, waar ik vroeg in de morgen aankwam.

Een stevig tripje!

Voor de niet facebookers onder ons, voorlopig althans, hier is een link naar mijn meest recente foto's.

Fotomoment

Suikerriet in brand

Vorige week ging ik 's avonds naar huis toen ik dit zag. Het is de rookpluim/aswolk van het verbranden van suikerriet. Iets wat ik al eerder vertelde.

De foto is ook deels de skyline van Franca, eigenlijk het deel waar ik woon, genomen van in de straat van mijn werk.

Gisteren was het ook wasdag. Alle kleren hingen rustig te drogen, waaronder de witte was. Toen er plotseling allemaal zwarte slierten nederdaalden. U kan het al raden: asse van het riet.

Woestijntoestanden

Welke soort van warmte is het hier? 

Deze vraag krijg ik welleens voorgeschoteld. En ik kan er nooit op antwoorden of het hier dan wel vochtig warm is zoals in Afirka of niet.

Het enige wat ik nu weet is dat het hier ongelofelijk droog is. Het is meer dan twee maanden geleden dat het nog heeft geregend. De luchtvochtigheid lag gisteren op 11%. (In België is het meestal boven de 45%) Dat gecombineerd met temperaturen van 30+ graden leidt tot Afrika toestanden.

En da heeft een pak gevolgen: mensen worden sneller ziek, huid droogt uit en lippen gaan ervan kapot.

Een oplossing is om te bidden voor regen. Andere minder effectieve manieren zijn de zon vermijden tussen 10 en 16, geen airco's opzetten en een luchtbevochtigaar kopen. Misschien is het nu het moment om er ene in huis te halen en da eens uit te proberen!

Alsof het nog ni rotzooi genoeg was besloten ze gisteren in een dorp een beetje buiten Franca suikerriet plat te branden. Dat leverde een coole rookwolk op. Gelukkig stond de wind anders en werd ni alles onder de asse bedolven!

België-Brazilië

Het waren vijf goed gevulde weken in België. Bedankt aan iedereen, ik vond het echt plezant!

De reis terug naar Brazilië was ging goed vooruit. 's Morgens vroeg in Brussel vertrokken naar Frankfurt en dan via een korte tussenstop in Salvador naar São Paulo. Daar had ik geluk met de timing en kon ik nog net de laatste bus richting Franca nemen. Ongeveer een dag later plus vijf uur tijdsverschil was ik terug op vertrouwd terrein.

Enkele bedenkingen:

Ik dacht dat ik de oplossing had gevonden tegen bijbetalen voor te zware bagage. Gewoon zoveel mogelijk in de handbagae steken. Jammer genoeg stond er bij de gate in Frankfurt een weegschaal te wachten. Iedereen moest alles laten wegen. Mijn eerste poging gaf 14kg aan. Het toegelaten gewicht was maar 6kg dus dat zou me een vlotte 7kg * 20 euro/kg = 140 euries kosten. Beetje veel dacht ik! Na wat creativiteit (jas + trui aan en zoveel mogelijk dingen onder kleren in zakken, in mouwen, sokken, tussen de riem steken) bleven er nog 9 kg over. Toch een scherpe 80 euro erbij op al een redelijk prijzige vlucht. Gelukkig waren er ook anderen die dachten dat de oplossing was om het actieve personeel daar goed uit te schelden. Da zorgde voor wat afleiding en bracht me terug in de sfeer van het Portugees :)

Tijdens vliegreizen doen mensen wel eens hun schoenen uit. Ook gaan ze wel eens naar het toilet.  En dan zijn er ook enkelen die die twee zaken ranzig genoeg combineren!

Brasília

Het was alweer een tijdje geleden dat ik nog eens had gereisd. Enkele weken geleden stond Brasilia op het programma. Eerst was het plan om met een paar andere buitenlanders daar naartoe te trekken. Maar die krabbelden terug waardoor ik er allen op uit trok!

Brasília is te vergelijken Linkeroever in het groot, alleen dan succesvol. In 1955 besloot de president de hoofdstad te veranderen. Weg van de kust waar de macht al altijd had gelegen (eerst Salvador dan in Rio de Janeiro en tegenwoordig is São Paulo het economische hart). Dus werd Braília ontworpen, in the middle of nowhere. Op een goeie vijf jaar stond het grootste deel van de stad er.

Het overgrote deel van de stad werd vooraf gepland. Het centrum heeft min of meer de vorm van een kruis, wat ervoor zorgt dat alles istrikt verdeeld word in Noord en Zuid. De twee helften zijn symmetrisch. Niet alleen van vorm maar ook qua inhoud. Eeen zuidelijk deel van de stad waar hotels te vinden zijn heeft broer op dezelfde plaats in het noordelijke deel. Doe daar nog bij dat niet de straten geen naam hebben maar wel de blokken waartussen ze liggen. Dit maakt adressen vinden een redelijk avontuur voor de onervaren toerist.

Een adres ziet er als volgt uit:

SQS 408 bloco T 128

Wat betekent 

sector quadra sul (= woonblok) 

4 slaat op hoever de blok naar het oost-westen ligt (6  is volledig westelijk)

08: nummer van woonblokken vanaf het centrum

bloco T flatgebouw T 

128 nummer van het appartement

!

Om de rest van de stad voor te stellen heb ik volgend filmpje gemaakt.

ACTIE in Franca

Vorige week vond er een overval op een juwelierszaak plaats in mijn straat (de hoofdwinkelstraat van Franca). Nadien volgde een achtervolging doorheen de stad tijdens het spitsuur. De politie kon de gangsters klemrijden. Een ervan werd doodgeschoten.

Als sensatiebeluste buitenlander heb ik dit jammer genoeg gemist.

Een voetbalzondag

Na de blessure aan mijne voet stond mijn sportieve leven hier een beetje stil. Bijna anderhalve maand niet te hebben gevoetbald.

Maar gisteren was er een voetbal toornooi te doen, georganiseerd door de verschillende studentenhuizen.

Vooraf hadden we één keer met ons huis, tuffy D, samengespeeld. Dat was een tijdje geleden, wat duidelijk te zien was! Alles verloren :)

Na de eerste trap tegen de bal deed mijne voet al terug pijn. Dan maar in de goal. Vandaag lijkt het toch allemaal nog aan elkaar te hangen, dus alles in orde!

Ondanks het verliezen was de combinatie met een uitstekende Duitsland WK match redelijk geslaagd!

De grenzen aan multiculturaliteit: voedsel!

Na hier nu al meer dan een half jaar te zijin, zijn er een pak dingen waar ik van opkeek en andere die mij gewoonweg ergeren. De grenzen aan multiculturaliteit!

Deze aflevering: voedsel.

• Cappuccino: dit betekent hier een koffie met chocoladepoeder. Échte cappucino hebben ze niet (Annelies ik kom bij U er ene drinken!)
• Pizza: ondanks het feit dat er ongelofelijk veel Italiaanse immigranten zijn, lijken de meeste hun roots te zijn verloren. Waar in België Itailianen zo trots zijn dat ze zelf keurmerken voor hun italiaansheid maken, maken ze er hier een heuse zooi van.
• Kaas: en we gaan nog een beetje door op het verkrachten van de Italiaanse keuken. Mozarella, Parmezaanse kaas. Het lijkt wel rubber!

Maar het is niet allemaal slecht dus laat ik nog twee leuke dingen meegeven over Brazilië!

• Fruit: Er is hier ongelofelijk veel fruit voorhanden (en goedkoop). Plus van dit fruit worden ook heerlijke sapjes gemaakt! Iemand nen Abacaxi met hortelã? ;)
• Door bonen (een basisingrediënt voor élke maaltijd) ne nacht in water te laten weken, verdwijnt al het gas. Dus geen last van winderigheid. Gezien de hoeveelheid bonen dat er hier verzet wordt zou da nog al iets zijn!

Verslag van een mistige nacht in Franca

Een van de redenen dat er geen updates zijn, is omdat er niet al te veel gebeurd. Tenzij natuurlijk een stevige mist die vorige week in de stad hing. Maar dat heb ik dus nu ook weeral verteld :)

Het weer gaat een beetje op en af. Meestal schijnt de zon nog wel goed (temperaturen rond de dertig). Maar 's nachts durft het wel eens afkoelen, soms zelfs acht graden (koud!).

Nog iets leuks om iets over te vertellen is het interview dat ik had met een magazine uit Franca. Alle mensen die hier op stage zijn (Mandy uit China en Leila uit Argentinië) stonden erin. Een beetje vertellen over het leven in Franca en Brazilië.

Hoewel ze mijn naam verkeerd geschreven hebben stond er toch ne foto in ;)

materia_@_enfoque_maio2010

Enfoque Magazine[pdf].

De herfst in het land

 Weeral een tijdje sinds de laatste update. Ik was aan een klein verhaaltje over mijn Paasweekend begonnen maar ben er nog niet toe gekomen om dit af te maken. Maar wie weet volgt dit nog.

Terwijl iedereen thuis zich waarschijnlijk vrolijk maakt over de lente en het bijhorende goeie weer is het hier herfst geworden.

In de eerste week was da wel even schrikken, de temperatuur die zakt tot een maximum van een 15 graden. Dit mag stom klinken maar na een half jaar in temperaturen boven de 25 graden is dit koud. Daarbij komt nog dat de huizen hier bijna niet geïsoleerd zijn dus dat de kou overal is!

Tijdens het bezoek van papa, katrien en de nils, dacht ik dat mijn verblijf hier bijna ten einde is. Dus had ik een groot deel van mijn kleren al meegegeven. Met als gevolg dat ik weinig tot niets had om me tegen de kou te beschermen. Maar twee T-shirts over elkaar aandoen is ook warm genoeg :)

Deze "winterprik" duurde gelukkig maar  een week. Nu zijn de temperaturen terug normaal. Wat betekent, 's middags uit de zon blijven, bbqs en feestjes in de buitenlucht tot diep in de nacht!

Een positief punt van de seizoenswisseling is dat het hier gestopt is met regenen. Daar waar het voordien bijna elke dag regende, is het nu al 2,5 week geleden dat er iets gevallen is!

Rondreizen met de familie

Een hele tijd zonder updates!

Waarom?

Redelijk hard gewerkt op mijn job omdat ik twee weken verlof heb. Plus ook voorbereidingen voor een reis rond Brazilië met mijn familie! Ons papa is hier al een week op bezoek samen met mijn zusje Katrien en de Nils.

We zijn nu ongeveer halfweg na de watervallen van Ignaçu, Curitiba, het paradijs eilandje Ilha do Mel te hebben bezocht. Op dit moment zit ik in Rio de Janeiro en daarna nog Salvador en we eindigen in São Paulo.

Voor meer details (en die zijn er!) verwijs ik u door naar ne reisblog die de Nils heeft gemaakt :)

Achteraf zal ik nogwel het een en ander hier vertellen maar in tussentijd geniet ik gewoon verder!

Downtown São Paulo.

Bijna een dikke maand na dat ik in São Paulo ben geweest heb ik nog altijd niks verteld over de stad zelf. Ik ben ondertussen het meeste dat ik wou vertellen vergeten. Maar ik hoop da de foto's veel goed maken!

Kerk omgeven door flatgebouwen in het midden van de stad. De mensen die op dit plein rondhangen zouden vooral hoeren en pooiers zijn (ook al is het het midden van de dag!).

Een park, vroeger werd er hier koffie gekweekt en stroomde er een rivier. Deze rivier vormde de grens tussen de oude stad, waar alle flatgebouwen staan, en de nieuwe stad, achter de foto. Het gebouw in het midden van de foto is het stadhuis van São Paulo, mét helikopter op het dak. De burgemeester wil immers niet in ontzettend lange files van de stad staan :)

Voor een tijdje was dit gebouw het hoogste ter wereld (ik schat ergens in de jaren twintig). Eerst wilde niemand er in wonen omdat de mensen het gevaarlijk vonden. Maar nadat de burgermeester helemaal bovenaan ging wonen en was iedereen toch gelukkig. Nog altijd vormen de drie bovenste verdiepingen één geheel voor een hoge stadfunctionaris.

De kathedraal is een van de weinige dingen die echt kan bezocht worden. Maar spijtig genoeg was deze niet echt speciaal te noemen.

Het nulpunt van São paulo, oftwel de plaats waar de stad bijna 500 jaar geleden gesticht werd .

Dit is een van de meest interessante dingen die ik heb gezien. Het gebouw op de voorgrond is de openbare markt, een plaats waar verse groenten, fruit, vlees en vis worden verkocht. De twee flatgebouwen op de achtergrond, bijgenaamd Treme-treme zijn favela's. Midden in het centrum van de stad staan deze gebouwen leeg en worden ze bezet door armen en daklozen. In het gebouwen zouden enkele hoerenkoten, een wapenwinkel, een drugswinkel en enkele druglabs te vinden zijn. Op de drie bovenste verdiepen is de politie nog nooit geweest, het oerwoud is er te dik!

Deze foto is getrokken in een buitenwijk van de stad. Vijf flatgebouwen in aanbouw, allemaal tegelijk, allemaal al verkocht. Als je een beetje van het centrum weggaat zijn kranen en bouwwerven alles wat je ziet.

Voila. Dit was al waar ik op dit moment over kan vertellen. maar ik ga ongetwijfeld nog enkele keren terug. daarna zal ik andere verhaaltjes vertellen!

Side project

Een van de redenen waarom het hier de laatste tijd wat stiller is geweest is omdat ik met een ander project bezig ben. namelijk een Engelstalige blog over marketing en Brazilië. Allemaal heel boeiend als dit soort dingen U intereseert.

Ik zou zeggen, neem zeker eens een kijkje!

Dirty hands marketing

Mijn eerste carnaval in de maak

Er is een beetje een stilte gevallen omdat ik enkele updates nog moet schrijven. Maar in plaats van daarop te wachten laat ik die voorlopig . Maar nu dus: CARNAVAL!

Binnen twee weken is het zover, alles waar Brazilië voor gekend is: Rio de Janeiro, iedereen op straat, halfnaakte vrouwen, kortom een groot feest. Mijn eerste gedacht was om naar Rio de Janeiro te trekken, hét mekka van de parade carnaval. Dit is een parade, een stoet die door een langwerpig stadium trekt met langs beide kanten tribunes. Alle verschillende gezelschappen (samba scholen) paraderen daar en strijden met elkaar voor de overwinning. In São Paulo hebben ze een gelijkaardig carnaval. Terwijl deze stadia een beetje buiten de stad liggen, is in de stad een gewoon feest met allerlei podia.
Dan zijn er andere steden zoals Salvador waar er ook een stoet is (niks in vergelijking met Mortsel pakt 15 jaar geleden maar kom ;) maar dit is meer straat carnaval. Optochten door heel de stad en alle straten gevuld met mensen. Dit tweede type van carnaval is het beste volgens de meeste mensen.

Maar in alle eerlijkheid heb ik geen idee wat te verwachten. Carnaval begint op donderdag, ik moet vrijdag nog werken maar heb in de week erna drie dagen vakantie, dus da maakt een tripje wel mogelijk! Rio de Janeiro zal ik niet zien, aangezien mijn netwerk zich (nog) niet tot daar uitstrekt en het dus moeilijk zou worden om slaapplaatsen en ne goeie gids te vinden. De volgende optie was Ouro Preto (Zwart goud), een stad op een viertal uur van de mijne. Het is vooral een studentenstad en zou dus zeer leuk zijn voor jonge mensen tijdens carnaval. Maar vanaf dit jaar mogen de studenten die daar wonen hun huizen (gigantische blokken waar meer dan honderd mensen samen wonen) niet meer onderverhuren om wille van een nieuwe wet. Volgens mij omdat er zich teveel zwijnerij afspeelt. Maar het is nog altijd mogelijk om daar een kamer te huren, alleen zijn de prijzen de hoogte ingegaan. Voor zeven dagen eten en drinken en slaapplaats is het 900 real, ongeveer 300 euro. Maar daar moeten nog een honderdtal euro bij voor transport enz. Een beetje boven mijn budget, zeker met alle onkosten volgende maand (later meer daarover!)
Maar gelukkig is er een nieuwe optie, naar het strand. Heel waarschijnlijk zijn we met zeven (allemaal mensen waar ik mee samenwoon) en gaan we naar een van de strandne in de buurt van São Paulo: Guaruja. Een heel druk strand met veel volk. Mijn eerste keer naar het strand in Brazilië, hopelijk komt het dus in orde.
Foto's en videos komen er ongetwijfeld op binnen een week of drie :)

Toer door mijn huis in Brazilië

In afwachting van mijn verslag van São Paulo heb ik iets dat ik a langer had beloofd: