Belo Horizonte - Inhotim

Doordat er een hoop lange weekends zijn in oktober en november laat dat ook toe om wa meer te reizen. Afgelopen weekend was de bestemming Belo Horizonte. De stad wordt ook wel BH genoemd en is de derde grootste stad van Brazilië met zo'n 5 miljoen inwoners. Vanuit Franca was het een busrit van ongeveer 8 uur.

Vrijdag na het werk de bus op om daar zaterdagochtend aan te komen. 

Het plan was om die dag Inhotim te bezoeken. (Inspiratie van ons papa dankzij de Brazilië voor Beginners reeks :P) Het is een park dat op anderhalf uur van BH ligt. In het park zijn staan buiten beeldhouwwerken, andere kunst en ook een pak paviljoenen waar allemaal nog kunst in hangt of wordt afgespeeld. Een korte video en de foto's zijn hieronder te vinden.

Twee dingen die eruit springen.

Na mijn bezoek aan Salvador in maart van dit jaar waren we tot de conclusie gekomen dat het daar een triestige bedoeling was. Maar blijkt dat sinds het er in het centrummeke, het belangrijkste deel van de stad, voor de uitroeping tot UNESCO werelderfgoed nog slechter aan toe ging. Prostitutie, geweld, verloedering en alles wat daar hand in hand mee gaat. 

Miguel Rio Branco was een Spaanse fotograaf die er in de jaren 70 is belandt en daar een pak foto's maakte. Maar ondanks al die negatieve dingen echt mooie foto's wist te maken. 

En zoals een bezoek aan een museum zoals het Muhka in Antwerpen altijd wel meerdere WTF momenten oproept, kon dat ook hier niet ontbreken. Soms is het kunstige in de moderne kunst nogal ver te zoeken.

In dit geval was er een film bezig over een carnavalstoet. In de carnavalstoet reed er een bulldozer mee. Aan de achteras van de bulldozer hing allemaal klei. Een ook een naakte man. Door het rijden van de vrachtwagen draaide de achteras. En die man boetseerde vervolgens met zijn penis de klei. Al een redelijk vreemde situatie tot hiertoe. Maar ineens heeft deze man een dode aap vast, die hij gebruikt om mee te boetseren. Wanneer de aap dan nog op de man kakte was het plaatje helemaal compleet.

Heel vreemd en kunstig allemaal!

Maar gelukkig waren er ook andere dingen die echt de moeite waren. De ongelofelijk mooie natuur. De stilte, vogels die fluiten.

En ondanks ik er een dag was heb ik nog niet alles kunnen zien. Alles werken liggen in een eigen omgeving, waardoor de afstand tussen hen nogal groot is. Voor diegenen die het ooit zouden bezoeken: er zijn ook wagentjes die tussen de werken rijden. ;)

Foto's te vinden op:
http://www.facebook.com/album.php?aid=570318&id=689290645&l=93d2fcebcc

Er zitten ook foto's tussen van verderop in het weekend. Meer daarover in een volgende blog post!

Het langverwachte moment

Het opkomende weekend is er één van 4 dagen (eigenlijk 3 maar Plano Bê zei da het ok was ;)

Volgende week is het ook net een jaar geleden dat ik hier toekwam.

En deze dingen hebben toch iets met elkaar te maken. Want vanaf dat ik hier was hoorde ik verhalen over een groot studentenfestival dat een week vroeger had plaatsgevonden. Tijdens heel het jaar dat volgde bleef dit als beste moment overeind.

En alhoewel er al wel een pak leuke reizen en feesten zijn geweest, verwacht ik hier toch veel van.

De naam van het festival is InterUNESP. UNESP is een provinciale (slechte nederlandse vertaling) universiteit. In elke stad van de staat São Paulo is er wel een campus te vinden. In Franca studeren er ongeveer 4000 studenten.

Het evenement duurt 4 dagen, we vertekken vrijdagavond naar Araraquara, een stad op een drietal uur rijden van Franca. De stad wordt de hoofdstad van de sinsaasappelen genoemd, we'll see!

Elke ochtend opent het festival met sportcompetities, waar alle verschillende ploegen van de verschillende steden het tegen elkaar opnemen in basketbal, voetbal, volleybal en waarschijnlijk nog wat andere disciplines. Tijdens de namiddag is er een rustig festival met wat optredens en dan elke avond is er een groot feest te doen met enkele grote bands die op verschillende podia optreden.

Vorig jaar was er een gelijkaardig feest te doen in Franca, van de USP universiteit. Daar kwamen een 3 000 mensen op af, hier zou het eerder rond de 15 000 liggen.

Dus alhoewel ik het Belçgische festivalseizoen heb gemist, kan ik het misschien hier goedmaken!

Tot woensdag!

Verkiezingen 2010

Gisteren vonden hier de presidentsverkiezingen plaats.

Zoals overal was er teveel gelul op TV en had iedereen de beste mening over allerlei zaken.

Dus ik ga het niet over de inhoud hebben. Alleen dat dit evenement een pak werkgelegenheid creert. Er zijn mensen die met vlaggen aan de kruispunten staan, foldertjes bedelen, rondrijden in camionetjes met vlaggen en luidsprekers, met een affiche op de rug gebonden door de stad lopen, etc

En de dag nadien, genoeg opkuis werk!

Ergens in Franca

En nog een leuk weetje. Voor de parlementsverkiezingen kan iedereen opkomen. Bijvoorbeeld ook een clown met als slogan: "Ik weet niet wat een parlementslid doet, maar stem op mij en ik zal het u vertellen!"

Deze man kreeg 1,3 miljoen stemmen, de meeste kopstemmen voor het parlement van het hele land! (De tweede kandidaat behaalde slechts 560 000 stemmen!)

Weekend in Ribeirão Preto

Vorig weekend was er een bbq/feest te doen in Ribeirão, dus besloot ik samen met Arthur, mijn collega om naar daar af te zakken.

Het duurde even om er te geraken maar het resultaat was de moeite, een topweekend!

Feestje dat slecht afliep

Dit weekend vond er een groot feest plaats in Franca te doen met zo'n 3000 mensen. Veel studenten waren er niet aanwezig omdat het vakantie was. (Ik was er gelukkig ook niet!) Dus de meeste mensen op het feest waren mensen uit Franca, wat altijd specialere toestanden oplevert!

Zoals met de meeste feesten hier was het open bar. Mensen betalen inkom en drinken een hele avond gratis.

Hoe het er op een ander feestje aan toe ging

Maar wat gebeurt er wanneer de drank opraakt?

Het gebouw wordt afgebroken, er wordt 24 000 real gestolen (10 000 euro) uit de kassa,  er onstaan rellen, mensen worden bestolen auto's worden kapotgeslagen en,  zo stond in de krant, er werd een revolver van een veiligheidsagent gestolen!

dagje in são paulo

Vorige week ben ik voor een congres een dagje naar São Paulo gegaan.

Woensdag avond om middernacht de bus genomen om dan 's morgens vroeg in de stad te belanden. Toen ik dan om half zeven naar het hotel ging waar het congres plaatsvond zat alles al eivol. Metro, bus, trein. Spitsuur zal je dan denken.

Het congres ging over e-mail marketing, iets wat ik wel zeker kan gebruiken op het werk. Maar ik kwam daar tot de vaststelling dat ik er toch al wel wat van af wist.  (Op mijn andere blog staat er een verslag voor de geïntereseerden!)

Het congres stopte om zes uur. En ik had met Boça, een van mijn huisgenoten in Franca die nu in São Paulo werkt, afgesproken. Terug in de spits.

Het was een herinnering aan hoe zot deze stad wel is. Overal auto's en mensen die allemaal naar huis willen.

Ik was dan toch op de plaats van afspraak geraakt. Het was een leuk weerziens en er werden vele pintjes gedronken. Kortom, voor herhaling vatbaar wanneer ik nog eens in SP ben.

Dan om middernacht nam ik de bus terug naar Franca, waar ik vroeg in de morgen aankwam.

Een stevig tripje!

Voor de niet facebookers onder ons, voorlopig althans, hier is een link naar mijn meest recente foto's.

Fotomoment

Suikerriet in brand

Vorige week ging ik 's avonds naar huis toen ik dit zag. Het is de rookpluim/aswolk van het verbranden van suikerriet. Iets wat ik al eerder vertelde.

De foto is ook deels de skyline van Franca, eigenlijk het deel waar ik woon, genomen van in de straat van mijn werk.

Gisteren was het ook wasdag. Alle kleren hingen rustig te drogen, waaronder de witte was. Toen er plotseling allemaal zwarte slierten nederdaalden. U kan het al raden: asse van het riet.

Woestijntoestanden

Welke soort van warmte is het hier? 

Deze vraag krijg ik welleens voorgeschoteld. En ik kan er nooit op antwoorden of het hier dan wel vochtig warm is zoals in Afirka of niet.

Het enige wat ik nu weet is dat het hier ongelofelijk droog is. Het is meer dan twee maanden geleden dat het nog heeft geregend. De luchtvochtigheid lag gisteren op 11%. (In België is het meestal boven de 45%) Dat gecombineerd met temperaturen van 30+ graden leidt tot Afrika toestanden.

En da heeft een pak gevolgen: mensen worden sneller ziek, huid droogt uit en lippen gaan ervan kapot.

Een oplossing is om te bidden voor regen. Andere minder effectieve manieren zijn de zon vermijden tussen 10 en 16, geen airco's opzetten en een luchtbevochtigaar kopen. Misschien is het nu het moment om er ene in huis te halen en da eens uit te proberen!

Alsof het nog ni rotzooi genoeg was besloten ze gisteren in een dorp een beetje buiten Franca suikerriet plat te branden. Dat leverde een coole rookwolk op. Gelukkig stond de wind anders en werd ni alles onder de asse bedolven!

België-Brazilië

Het waren vijf goed gevulde weken in België. Bedankt aan iedereen, ik vond het echt plezant!

De reis terug naar Brazilië was ging goed vooruit. 's Morgens vroeg in Brussel vertrokken naar Frankfurt en dan via een korte tussenstop in Salvador naar São Paulo. Daar had ik geluk met de timing en kon ik nog net de laatste bus richting Franca nemen. Ongeveer een dag later plus vijf uur tijdsverschil was ik terug op vertrouwd terrein.

Enkele bedenkingen:

Ik dacht dat ik de oplossing had gevonden tegen bijbetalen voor te zware bagage. Gewoon zoveel mogelijk in de handbagae steken. Jammer genoeg stond er bij de gate in Frankfurt een weegschaal te wachten. Iedereen moest alles laten wegen. Mijn eerste poging gaf 14kg aan. Het toegelaten gewicht was maar 6kg dus dat zou me een vlotte 7kg * 20 euro/kg = 140 euries kosten. Beetje veel dacht ik! Na wat creativiteit (jas + trui aan en zoveel mogelijk dingen onder kleren in zakken, in mouwen, sokken, tussen de riem steken) bleven er nog 9 kg over. Toch een scherpe 80 euro erbij op al een redelijk prijzige vlucht. Gelukkig waren er ook anderen die dachten dat de oplossing was om het actieve personeel daar goed uit te schelden. Da zorgde voor wat afleiding en bracht me terug in de sfeer van het Portugees :)

Tijdens vliegreizen doen mensen wel eens hun schoenen uit. Ook gaan ze wel eens naar het toilet.  En dan zijn er ook enkelen die die twee zaken ranzig genoeg combineren!

Brasília

Het was alweer een tijdje geleden dat ik nog eens had gereisd. Enkele weken geleden stond Brasilia op het programma. Eerst was het plan om met een paar andere buitenlanders daar naartoe te trekken. Maar die krabbelden terug waardoor ik er allen op uit trok!

Brasília is te vergelijken Linkeroever in het groot, alleen dan succesvol. In 1955 besloot de president de hoofdstad te veranderen. Weg van de kust waar de macht al altijd had gelegen (eerst Salvador dan in Rio de Janeiro en tegenwoordig is São Paulo het economische hart). Dus werd Braília ontworpen, in the middle of nowhere. Op een goeie vijf jaar stond het grootste deel van de stad er.

Het overgrote deel van de stad werd vooraf gepland. Het centrum heeft min of meer de vorm van een kruis, wat ervoor zorgt dat alles istrikt verdeeld word in Noord en Zuid. De twee helften zijn symmetrisch. Niet alleen van vorm maar ook qua inhoud. Eeen zuidelijk deel van de stad waar hotels te vinden zijn heeft broer op dezelfde plaats in het noordelijke deel. Doe daar nog bij dat niet de straten geen naam hebben maar wel de blokken waartussen ze liggen. Dit maakt adressen vinden een redelijk avontuur voor de onervaren toerist.

Een adres ziet er als volgt uit:

SQS 408 bloco T 128

Wat betekent 

sector quadra sul (= woonblok) 

4 slaat op hoever de blok naar het oost-westen ligt (6  is volledig westelijk)

08: nummer van woonblokken vanaf het centrum

bloco T flatgebouw T 

128 nummer van het appartement

!

Om de rest van de stad voor te stellen heb ik volgend filmpje gemaakt.