op weg naar Franca

Het heeft een tijdje geduurd maar ik ben dan toch aangekomen in Franca.

De eerste vlucht had al direct vertraging, hierdoor was het lopen geblazen om in Rome de verbinding naar São Paulo te halen. Op het vliegtuig bleek ik de ideale plaats naast nen dikke te hebben die bijna heel de tijd geslapen heeft en dus ook de doorgang blokeerde :) Ook duurde de vlucht elf uur in plaats van zeven zoals ik vooraf dacht. Daar aangekomen duurde het nog anderhalf uur eer ik voorbij de paspoortcontrole was. Maar eens daar voorbij wachtte Nayara me op. Dit is een meisje van AIESEC in Franca die mij een beetje wegwijs zal maken in Franca en me zal assisteren als het nodig is. Buiten de terminal, 20° en regenachtig. Maar na 's morgens nog te hebben rondfietst met in een dikke jas plus sjaal kon ik hier niet over klagen. Vanaf we van de luchthaven naar het busstation vertrokken begon het goed te regenen. Er kwam een stevige laag water op het wegdek, maar zolang het niet tot in de helft van de wielen staat is er geen reden tot paniek werd ik verzekerd. Ook voor motorijders is de regen geen probleem, zij blijven gewoon op het rechterbaanvak onder een brug staan. Alhoewel we niet echt door het centrum zijn gegaan, zag São Paulo er waanzinnig groot uit, vol met wolkenkrabbers en wolkenkrabbers in aanbouw. Daarna de bus naar Franca genomen, een rit van zes uur. Wel straf hoe snel het landschap verandert: na de asfaltjungle van São Paulo, naar bergachtig gebied wat er voor mij als jungle uitzag, naar een meer uitgestrekt gebied met weilanden. Langs de kant van de weg: suikkerriet, sinaasappelbomen en hier en daar ook een mango plantage. Tegen het einde zag het er allemaal hetzelfde uit en begon het een beetje lang te duren.

Maar na dertig uur onderweg te zijn was er dan de busdepot van Franca waar er een heel ontvangstcomité klaarstond: twee flatgenoten en een paar mensen van AIESEC. Die hadden gelukkig een auto bij zodat de trip naar het huis vlot ging. Dit huis is een groot blok met vijf huizen, waar allemaal studenten wonen. Condominio Tuffy Jorge Casa D is het mijne samen met vier Braziliaanse studenten. Maar later meer hierover.

Vandaag werd ik, helemaal in de war door de tijdzones, om zes uur wakker. Daarna gelukkig nog een beetje kunnen verder slapen en toen ik om acht uur wakker werd was er een stralende blauwe hemel en een lekkere 22 graden. Na een beetje verder uitgepakt en dan ontbeten in de volle zon, 27 graden. Als dit de lente is ben ik benieuwd naar de zomer!