weekend

Naast al het werken tijdens de eerste week was er ook tijd voor andere dingen. Zo was er op donderdag een loopwedstrijd, gecombineerd met bier. Het concept is dat iedereen een bepaalde(serieuze) hoeveelheid bier drinkt en dan begint aan een tocht waarbij onderweg nog verschillende tussenstops worden gedaan. Een redelijk ranzige bedoeling en dus leuk om te zien. De race gewonnen door mijn huisgenoot Boça. Deze overwinning is een hele eer voor onze República: Tuffy D (dit is het studentenhuis waarin we wonen). Na de wedstrijd was er nog een feestje. Redelijk gelijkaardig met feestjes bij ons, met dat verschil dat er geen dj is maar een live optreden. Dit kan dan wel leuk klinken, ik ben nog niet overtuigd!

Zaterdag had een van mijn bazen me uitgenodigd om naar de voetbalmatch van zijn zoontje te komen kijken. Daar aangekomen bleek het een mooie sportclub te zijn met enkele (!) zwembaden, basketterreirnen, voetbalvelden en zelfs een atletiekpiste :P. Voor het waanzinnige bedrag van vier euro per maand ben ik dan ook maar ineens lid geworden. Het is wel een eindje van mijn huis, maar om goed te kunnen zwemmen heb ik dat er wel voor over!

werkweek numero uno

Mijn eerste werkweek zit er op! Veel is er nog niet gewerkt want de bedoeling van deze eerste week was om de collega's en het bedrijf te leren kennen. Dit is dan ook uitgebreid gebeurd, door middel van lange lunches en veel koffiepauzes :)
Elke dag heb ik meegelopen met andere collega's, om te kijken wat ze doen en hoe ze dit doen. Ik ga nu niet iedereen aflopen maar alle collega's zullen wel later vernoemd worden, ik voel dat er hier nog leuke verhalen verborgen zitten!
Het idee achter het bedrijf (Plano Bê) is een beetje de folosofie die Google hanteert: geef genoeg ruimte aan je werknemers en creëer een atmosfeer waarin ze zichzelf kunnen ontplooien. Een van de gevolgen hiervan is dat er niet echt werkuren zijn, maar eerder doelen die op het einde van de maand moeten worden gehaald. De invulling doe je zelf. Andere dingen zijn bijvoorbeeld dat heel het bedrijf twee keer per week Engelse les krijgt. Ook zijn de meesten nog samen actief in hun vrije tijd met het ontwikkelen van programma's. De passie voor technologie en het creëren van software zitten bij iedereen goed ingebakken.
Elke week wordt tenslotte afgesloten op vrijdag om 16u. Hierna wordt een groepsactiviteit gedaan: samen gaan voetballen, een film zien of zoals deze week: met iedereen op café. Wel leuk om samen met iedereen goed door te zakken, zeker bevorderend voor de groepssfeer. :)
Op naar week twee waar het echt werk begint!

Ik sta trouwens ook op de website van Plano Bê.

Eerste dag bij Plano Bê

Na vrijdag al eens een eerste keer te hebben kennis gemaakt, was het vandaag tijd voor het echte werk. Eerst heb ik kort België voorgesteld en daarna wat vragen beantwoord, over Vlaamse transferts enz ;) De komende twee weken zal ik elke dag meelopen met andere mensen uit het bedrijf. Dit om zowel de collega's als het bedrijf beter te leren kennen. Vanaf ik dus een beter zich heb zal hierover ook meer worden verteld!

Tot slot heb ik nog een filmpje gevonden (in het Portugees) over het bedrijf en hun speciale manier van werken. Ook komen een paar van de collega's in beeld :) Let vooral op de hangmatten!

weekend avonturen

Dit weekend heb ik de stad wat meer verkend. De vrijdag hadden we een feestje van AIESEC om alle buitenlanders die in Franca werken te verwelkomen. Naast mezelf zijn er nog drie meisjes: een Chinese, een Slovaakse en een Duitse. Twee ervan werken in een bedrijf en een derde geft les op de universiteit. Lang evrhaal kort: het was leuk en we hebben de zon zien opkomen. (Bij de foto's hiernaast staat er één)

Het weer is iets raars hier. Het is is altijd wel boven de twintig graden (zelfs 's morgens bij zonsopgang is het nog comfortabel in een t-shirt!) maar dat is de enige voorspelling die kan gemaakt worden. Het regent hier redelijk onregelmatig en ook wel hard. Zaterdag stroomde het water binnen onder de voordeur en was de keuken een klein beetje overstroomd. Maar ik zit op het eerste verdiep dus was er niet echt een probleem.

Op zondag was het leuk om te gaan zwemmen op het dak van een hotel hier in de buurt. Op de een of andere manier zijn we daar binnen geraakt. Naast heel verfrissend was het ook leuk om een zicht van bovenaf op de stad te hebben. Mijn huis ligt ergens rechts naast de kerektoren (zie foto's hiernaast).

op weg naar Franca

Het heeft een tijdje geduurd maar ik ben dan toch aangekomen in Franca.

De eerste vlucht had al direct vertraging, hierdoor was het lopen geblazen om in Rome de verbinding naar São Paulo te halen. Op het vliegtuig bleek ik de ideale plaats naast nen dikke te hebben die bijna heel de tijd geslapen heeft en dus ook de doorgang blokeerde :) Ook duurde de vlucht elf uur in plaats van zeven zoals ik vooraf dacht. Daar aangekomen duurde het nog anderhalf uur eer ik voorbij de paspoortcontrole was. Maar eens daar voorbij wachtte Nayara me op. Dit is een meisje van AIESEC in Franca die mij een beetje wegwijs zal maken in Franca en me zal assisteren als het nodig is. Buiten de terminal, 20° en regenachtig. Maar na 's morgens nog te hebben rondfietst met in een dikke jas plus sjaal kon ik hier niet over klagen. Vanaf we van de luchthaven naar het busstation vertrokken begon het goed te regenen. Er kwam een stevige laag water op het wegdek, maar zolang het niet tot in de helft van de wielen staat is er geen reden tot paniek werd ik verzekerd. Ook voor motorijders is de regen geen probleem, zij blijven gewoon op het rechterbaanvak onder een brug staan. Alhoewel we niet echt door het centrum zijn gegaan, zag São Paulo er waanzinnig groot uit, vol met wolkenkrabbers en wolkenkrabbers in aanbouw. Daarna de bus naar Franca genomen, een rit van zes uur. Wel straf hoe snel het landschap verandert: na de asfaltjungle van São Paulo, naar bergachtig gebied wat er voor mij als jungle uitzag, naar een meer uitgestrekt gebied met weilanden. Langs de kant van de weg: suikkerriet, sinaasappelbomen en hier en daar ook een mango plantage. Tegen het einde zag het er allemaal hetzelfde uit en begon het een beetje lang te duren.

Maar na dertig uur onderweg te zijn was er dan de busdepot van Franca waar er een heel ontvangstcomité klaarstond: twee flatgenoten en een paar mensen van AIESEC. Die hadden gelukkig een auto bij zodat de trip naar het huis vlot ging. Dit huis is een groot blok met vijf huizen, waar allemaal studenten wonen. Condominio Tuffy Jorge Casa D is het mijne samen met vier Braziliaanse studenten. Maar later meer hierover.

Vandaag werd ik, helemaal in de war door de tijdzones, om zes uur wakker. Daarna gelukkig nog een beetje kunnen verder slapen en toen ik om acht uur wakker werd was er een stralende blauwe hemel en een lekkere 22 graden. Na een beetje verder uitgepakt en dan ontbeten in de volle zon, 27 graden. Als dit de lente is ben ik benieuwd naar de zomer!

De Nieuwe Wereld is in zicht

Het is zover. Papieren in orde, vlucht geboekt en koffers bijna gepakt. Morgenavond vertrek ik naar Brazilië!
Na een tussenvlucht in Rome kom ik aan in São Paulo. Normaal gezien staat daar iemand op mij te wachten om dan samen naar Franca te gaan. Ik gok op een busrit van een uur of zes. Door gegoochel met tijdzones kom ik daar dan samen met de zon aan.

De zenuwen steken de kop op maar ik ga toch proberen om nog een laatste keer goed te slapen!